Światowa pandemia, czyli sytuacja w jakiej wszyscy się znaleźliśmy w przeciągu ostatnich kilku miesięcy zmieniła nie tylko otaczający nas świat, ale w pewnym stopniu również nas samych. Wyłączenie funkcjonowania szkół, żłobków i przedszkoli, przymusowa izolacja. Przeniesienie tych środowisk do wirtualnego świata, to tylko niektóre z problemów z jakimi należało się szybko uporać. System polskiej edukacji stanął przed dużym wyzwaniem, na które tak naprawdę były przygotowane tylko uczelnie wyższe, już wcześniej wykorzystujące system zdalnego kontaktu ze studentami.
Z dnia na dzień zostaliśmy zmuszeni do przejścia na nauczanie zdalne, do którego należało się przystosować, przeszkolić nauczycieli, ale nie było na to czasu. Rodzice przejęli pieczę nad swoimi dziećmi pod względem odpowiedzialności za systematyczność zdalnego kształcenia, a tym samym w dużej mierze, jego wyniki. Nagle nowoczesne technologie i sposoby wirtualnej komunikacji stały się codziennością z konieczności. Warunki te spowodowały wiele problemów i konfliktów wewnątrz środowisk rodzinnych, a także poważne i odpowiedzialne wyzwanie dla dyrektorów placówek oświatowo-wychowawczych.
Pod względem dostępności do komputerów sytuacja w dużych miastach jest dobra, co nie zmienia faktu, że wciąż duża liczba polskich uczniów ma ograniczony dostęp do komputera czy Internetu. Badania GUS pokazują, że liczba polskich gospodarstw, posiadających przynajmniej jeden komputer, systematycznie rośnie. Ich odsetek w 2019 roku wynosił ponad 83 proc. i był zdecydowanie wyższy w gospodarstwach z dziećmi. Mimo, że wielu uczniów wciąż ma problemy z dostępem do komputera lub Internetu, nie da się ukryć, że technologia w polskich domach jest dziś wszechobecna.
Rodzice w większości zmuszeni do pracy zdalnej musieli dzielić swój czas, często również sprzęt ze swoimi dziećmi. Niepokojące zjawisko uzależnień od komputera czy telefonu w przypadku dzieci i młodzieży już wcześniej mającej z tym problem, stało się jeszcze bardziej uwydatnione. Nagłe, zupełnie oficjalne przesycenie nowoczesnych technologii spowodowało nie małe zagrożenie pod tym względem również dla młodszych dzieci. Placówki oświatowe oprócz swojej głównej funkcji – edukacyjnej pełnią ważną rolę socjalizacyjną. Izolacja, kontakt internetowy lub jego brak mogą prowadzić do skrajnych przypadków: tzw. e-uzależnień lub do wyobcowania z grupy rówieśniczej. Oba są niekorzystne i prowadzą do poważnych konsekwencji dla młodego człowieka. Dlatego tak ważna jest rola nauczyciela i rodzica w mądrym i wyważonym wykorzystywaniu dostępnych technologii.
Jak sobie radziliśmy?
Pomoc w przekształceniu nauczania tradycyjnego w cyfrową szkołę zaoferowało szereg instytucji zajmujących się oprogramowaniem. Firma Microsoft udostępniła szkolenia dla nauczycieli i platformę Office 365 wraz z rozszerzonym oprogramowaniem. Coraz szerzej wykorzystywano popularne aplikacje, jak Teams czy Zoom. Portal Librus również wyszedł z propozycją własnych rozwiązań wspomagających pracę nauczycieli i komunikację z rodzicami. Pojawiło się mnóstwo rozwiązań dostępnych w Internecie, które z biegiem czasu modyfikowano i udoskonalano. Nauczyciele i wykładowcy szkolili się bezustannie. Słowem, daliśmy radę ????
Bezpieczna technologia połączona z socjalizacją
Zdalne zajęcia nigdy nie zastąpią prawdziwej szkoły czy przedszkola, które dla dziecka są drugim po domu ośrodkiem socjalizacyjnym. Nawet najlepsze zajęcia w sieci nie mogą się równać z bezpośrednimi kontaktami, dzięki którym budują się głębokie więzi. Teraz odbudową rówieśniczych relacji muszą ponownie zająć się instytucje oświatowo-wychowawcze. Pomóc im w tym może technologia, która uczy i kształtuje umiejętności społeczne.
Inteligentne wykorzystanie nowych technologii może i powinno służyć równorzędnie: edukacji, krzewieniu kultury fizycznej oraz kształtowaniu umiejętności społecznych. Nowoczesne narzędzia powinny inspirować do samodzielnego myślenia, a nie je zastępować. Ważne jest, by stworzyć uczniom alternatywę dla świata cyfrowego, pokazać im możliwości, które pobudzają kreatywność, myślenie i zachęcają do aktywności poza przestrzenią Internetu. Urządzenie takie jak chociażby Magiczny Dywan onEVO może w tym doskonale pomóc. Dzięki niemu w trakcie nauki, aktywności umysłowej towarzyszy aktywność fizyczna. Więcej informacji na temat tego urządzenia i zawartego w nim oprogramowania znajdą Państwo na stronie: https://onevofloor.com
Jak mówi Wojciech Muliński, współtwórca Magicznego Dywanu – „Projektując naszą interaktywną podłogę chcieliśmy stworzyć technologię, która nie alienuje w wirtualnym świecie, ale jest narzędziem umożliwiającym edukację oraz socjalizację. Korzystając z Magicznego Dywanu dzieci wspólnie rozwiązują wyświetlane na podłodze quizy, uczestniczą w multimedialnych zabawach, jednocześnie uczą się i bawią. Dzięki temu, że urządzenie sterowane jest przy pomocy ruchów rąk i nóg, pobudza do aktywności fizycznej. Bezdotykowy sposób obsługi zapewnia ponadto, tak ważne w dzisiejszych czasach: bezpieczeństwo i higienę.”
Czas na powrót do rzeczywistości
Ten rok szkolny był inny, niezwykle trudny dla nas wszystkich. Nadszedł czas na zasłużony odpoczynek, oderwanie się od komputerów, tabletów itp. Lipiec i sierpień to czas na refleksję.
Życzę wszystkim spokojnych wakacji, urlopów, nabrania sił w otoczeniu pięknej, polskiej przyrody. Wypoczywajcie bezpiecznie i zdrowo, ponad wszystko!
