Pedagogika rewalidacyjna jest coraz chętniej wybieranym kierunkiem studiów. Nic w tym dziwnego, bo i zapotrzebowanie na zajęcia rewalidacyjne w szkołach i prywatnych placówkach rośnie. Pozwalają one dzieciom i młodzieży z rozmaitymi dysfunkcjami na powrót do pełnej sprawności – zarówno fizycznej, jak i intelektualnej.
Pedagogika rewalidacyjna – co to jest?
Sukces w edukacji szkolnej dzieciom z rozmaitym rodzajem niepełnosprawości zapewnić może właśnie odpowiednio prowadzona rewalidacja. Dzięki niej wchodzą one w dorosłe życie pewniej i mają szansę na rozwój zawodowy. Pedagogika rewalidacyjna to jeden z kierunków z zakresu pedagogiki specjalnej, umożliwiający zdobycie uprawnień do prowadzenia zajęć w każdym typie i rodzaju szkoły.
W toku kształcenia studenci zdobędą podstawy teoretyczne oraz umiejętności praktyczne, pozwalające na podjęcie pracy z osobami niepełnosprawnymi. Wśród przedmiotów w siatce dydaktycznej można odnaleźć : metodykę pracy z osobami przewlekle chorymi, metodykę pracy z osobami z zaburzeniami emocjonalnymi i psychicznymi czy wprowadzenie do terapii osób z zaburzeniami rozwoju.
Pedagogika rewalidacyjna jest specjalnością realizowaną w ramach jednolitych studiów magisterskich (kształcenie trwa wtedy 5 lat, a po jego ukończeniu absolwent zyskuje tytuł magistra) lub studiów licencjackich pierwszego stopnia (trwających 3 lata i umożliwiających kontynuację w ramach tej samej specjalności).
Praca jako pedagog rewalidacyjny
Gdzie szukać pracy po ukończeniu kierunki pedagogika rewalidacyjna? Uprawnienia zdobyte w toku studiów pozwalają na podjęcie pracy w rozmaitych ośrodkach terapeutyczno-rehabilitacyjnych, jak choćby : domy dziennego pobytu czy poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Oczywistym wyborem są także szkoły – od podstawowych, przez licea, technika czy szkoły integracyjne i specjalne. Pedagogika rewalidacyjna pozwala także na prowadzenie zajęć w prywatnych ośrodkach nastawionych na przywracanie sprawności lub w ramach prywatnej praktyki.
Pedagogika rewalidacyjna – kwalifikacje
Przepisy prawne umożliwiające prowadzenie zajęć z pedagogiki rewalidacyjnej są zawiłe i niejasne. Z rozporządzenia wprost wynika bowiem, że osoba, która może prowadzić zajęcia rewalidacyjne powinna mieć przygotowanie w zakresie odpowiednim do niepełnosprawności uczniów, a także posiada wykształcenie na poziomie wymaganym do zajmowania stanowiska nauczyciela w danym typie szkoły lub rodzaju placówki. Przygotowanie do prowadzenia określonego rodzaju zajęć ocenia dyrektor. Przed podjęciem pracy w danej placówce, dobrze dowiedzieć się, z jakimi niepełnosprawnościami zmagają się uczniowie wymagający zajęć rewalidacyjnych. Programy studiów ze specjalnością pedagogika rewalidacyjna różnią się w zależności od miasta, trybu czy roku ich ukończenia. Cele kształcenia zakładają jednak zazwyczaj zdobycie niezbędnych kwalifikacji do pracy z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną, z autyzmem, z niepełnosprawnością ruchową, z chorobą przewlekłą, z niepełnosprawnością wzrokową, z niepełnosprawnością słuchową oraz z zaburzeniami psychicznymi.
Jak wyglądają zajęcia rewalidacyjne?
Zajęcia rewalidacyjne prowadzone są z uczniami posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, które zostało wydane ze względu na niepełnosprawność fizyczną lub intelektualną. Coraz częściej takie zajęcia prowadzone są też w przedszkolach – ich czas wynosi wtedy 15 minut dla 3 i 4 – latków oraz 30 minut dla 5 i 6-latków. Rewalidacja ma na celu wspierać dziecko w obszarach, w których wykazuje ono braki względem rówieśników. Celem zajęć jest rozwijanie umiejętności mowy, komunikowania się, percepcji wzrokowo-ruchowej, sprawności psychofizycznej, ale także wspomaganie umiejętności czytania, pisania i liczenia, czy też radzenia sobie w sytuacjach trudnych i nowych. Przepisy nie określają sposobu organizacji zajęć rewalidacyjnych, a zatem mogą być one prowadzone zgodnie z pomysłem i wizją nauczyciela-terapeuty i w pełni dostosowane do możliwości, potrzeb i zainteresowań dziecka.
